گروه فرهنگی «خبرگزاری دانشجو»؛ عموماً با به کار بردن لفظ حجاب و عفاف به یاد زنان جامعه می افتیم، در حالی که برای مردان نیز در دین اسلام حجاب وضع شده است، البته این رجحان ذهنی زن به مرد در امر حجاب طبیعی است.
حیا و عفاف در خصوص زنان اهمیت بیشتری دارد؛ زیرا از جهتی لطافت زنان در این امر مؤثر است و از جهتی دیگر گرایشات هرزگی چشمان بیمار مردان، بر اهمیت این رجحان می افزاید.
اتفاقاً همین نقطه، شروع بحث عفاف و حجاب برای مردان است. در آیات قرآنی و روایات رسیده از معصومین علیهم السلام از پوشانیدن چشم مردان در مقابل گناه به «حجاب چشم» تعبیر می شود. ستر چشم برای مردان، همپایه ستر تن در خصوص زنان بیان شده است؛ به گونه ای که اگر مردان حریم چشم های خود را رعایت نکنند، عفاف زنان به خودی خود جامعه را به سوی اخلاق مندی پیش نمی برد و این فرایند با نقص روبرو خواهد شد. اهمیت عفاف چشم در مردان به قدری است که می تواند عفاف تن در زنان را حفظ کند.
اما حجاب در مردان وجه دیگری نیز دارد. حجاب تن برای مردان نیز قابل طرح است، گرچه به میزان حجاب در زنان نیست، ولی وجود دارد که این وجه در جامعه شیعی ایران امری کمتر شناخته شده می باشد. مردان گمان می کنند با صرفِ پوشانیدن بدن، عفافشان در مقابل زنان نامحرم حفظ می شود، در حالی که همچون زنان مسائلی چون تنگی و گشادی، اندازه و شهره بودن لباس اهمیت دارد.
بسیاری از افراد جامعه نمی دانند لباسشان باید تا زیر آرنج دستشان را بپوشاند. همچنین اگر لباسشان تنگ و بدن نما باشد، باید جوابگوی خداوند در روز قیامت باشند. بسیاری از مردان خبر ندارند لباس شهرت مخصوص زنان نیست و در احکام اسلامی نسبت به آن انذار داده اند. شاید اگر مردان از تأثیر مراعات این عوامل و اوامر در حفظ خانواده و حیای زنانشان اطلاع داشتند، وضعیت عفاف در خانواده ها بهتر از این بود.
از سوی دیگر زنان جامعه نیز به احکام نگاه به مردان دقت ندارند. نگاه به دستان مردان نامحرم (بازو به بالا) حرام است. نگاه به کُشتی مردان (هرچند از تلویزیون و غیر مستقیم باشد) حرام است. اگر مردانشان در خیابان لباس شهرت بپوشند و هیچ عمل بازدارنده ای در خصوص مردانشان انجام ندهند در روز قیامت باید پاسخگوی خداوند عزوجل باشند. (هرچند حکمی شرعی برای این امر نیامده باشد)
در این وجه از نگاه به حجاب و عفاف، عموماً از دولت و دستگاه های مرتبط (مثل وزارت بازرگانی) درخواست های متعددی می شود که به عرضه پوشش مناسب و ارزان در خصوص زنان توجه نمایند، اما قوانینی متناسب برای عرضه پوشاک برای مردان وجود ندارد و پوشاکی که با موازین اسلامی تناسب داشته و قیمت مناسبی داشته باشد لازمه جامعه اسلامی است.
حال سؤالی که در رابطه با پوشاک زنان مطرح است در این زمینه (پوشاک مردان) نیز طرح می شود. چرا لباس هایی که با موازین اسلامی سازگارند، در بازار کمیاب و گران هستند؟ عرضه پیراهن ها و تیشرت هایی مناسب که تنگ و کوتاه نباشد، امری لازم می نماید.
در این زمینه تمامی دستگاه های فرهنگی اعم از وزارت فرهنگ، صدا و سیما، سازمان تبلیغات و بخصوص مساجد و روحانیون، مسئول فرهنگ سازی در خصوص ستر چشم و تن مردان هستند و در سایه ستر چشم مردان، عفاف زنان حفظ می شود و اگر به موضوع حجاب مردان پرداختیم، حیای زنان را می توانیم مطرح کنیم.
